Menu Zamknij

Fryzyjski pies dowodny

Fryzyjski pies dowodny

Dutch spaniele w genach mają myślistwo, świetnie radzą sobie zarówno w terenie, jak i wodzie. Nadają się też do stróżowania, traktując obcych z dużą rezerwą i wykazując czujność (obrona własnej rodziny jest u nich wrodzona). Są pozbawione skłonności destrukcyjnych i bardzo szybko adaptują się do nowych warunków, dobrze znoszą każdą porę roku. Najlepiej czują się w domach z ogrodem.

Kraj pochodzenia

Holandia

Przydatność

Rasa, według FCI o wzorcu 221, zaliczana do grupy VIII (psów aportujących, płochaczy i psów wodnych) sekcji 3. Pierwotnie hodowana do polowania na wydry. Podlega próbom pracy.

Historia

Dutch spaniele cieszą się ponad czterechsetletnią historią. Psy tej rasy pochodzą z jednej z holenderskich prowincji – Fryzji i powstały najprawdopodobniej w wyniku skrzyżowania rdzennych psów fryzjerskich z psami cygańskimi, chociaż brak jest jednoznacznych dowodów, potwierdzających tę tezę.

Pierwotnie wykorzystywano je do polowania na zwierzęta wodne oraz podbierania ptactwa wodnego. W wyniku II Wojny Światowej otterhouny prawie całkowicie wyginęły. Rasę, uznaną przez holenderski Kennel Club w roku 1942, udało się ocalić tylko dzięki wprowadzeniu nowych metod hodowlanych. Od tej pory fryzjerskie psy wodne cieszą się rosnącą popularnością na całym świecie, chociaż w Polsce w dalszym ciągu pozostają praktycznie nieznane, nie istnieje też żadna zarejestrowana ich hodowla.

Szata

Watterhoundy osiągają od 55 do 59 cm wysokości w kłębie i wagę od 15 do 20 kg, przy czym suki są nieco mniejsze. Dopuszcza się czysto czarne lub brązowe umaszczenie, ewentualnie z białymi znaczeniami, a także deresz w bieli. Są to psy o harmonijnej budowie ciała, krzepkie i masywne, pokryte wszędzie (poza głową i nogami) nieprzemakalnymi loczkami z sierści. Cechuje je mocna, ale nie ciężka sylwetka i dobrze przylegające na całym ciele skóra, która nie tworzy fałd, ani podgardla.

Dutch spaniele mają nieco zaokrągloną czaszką, bardziej szeroką niż długą o lekko zaznaczonym stopie. Nos, w zależności o umaszczenia jest czarny lub brązowy. Nie obwisłe, dobrze przylegające wargi zasłaniają mocne zęby o zgryzie nożycowym. Niezbyt wypukłe, skośne oczy są średniej wielkości, zaś szyja, okrągła w przekroju i krótka, tworzy z grzbietem głęboki kąt rozwarty.

Bardzo mocny, o krótkim i prostym grzbiecie tułów kończy się lekko opadającym zadem. Widziana z przodu klatka piersiowa jest bardziej szeroka niż głęboka, o zaokrąglonym lecz nie sięgającym niżej niż do łokci, przedpiersiu. Brzuch jest umiarkowanie podciągnięty, zaś żebra dobrze zaokrąglone i rozwinięte w kierunku zadu. Okrągłe, przednie łapy, zakończone dobrze rozwiniętymi i wysklepionymi palcami o grubych opuszkach, psy noszą szeroko rozstawione. Tylne kończyny są z kolei dobrze zaokrąglone, umiarkowanie kątowane i silne, również o dobrze rozwiniętych opuszkach.

Zachowanie i charakter

Ponieważ psy tej rasy cechuje duża duma i samodzielność, połączona z uporem, wymagają naprawdę sporej dawki odpowiedzialności i konsekwencji w prowadzeniu oraz nie są polecane początkującym amatorom posiadania czworonoga. Właścicielowi nie wolno okazywać przy nich słabości. Ze względu na bardzo duże zapotrzebowanie na ruch (wymagają minimum dwugodzinnej dawki porządnego ruchu na świeżym powietrzu, połączonej ze stymulacją psychoruchową), nie poleca się ich do mieszkania na blokowych osiedlach miejskich.

Potrzebują stałego kontaktu ze swoim właścicielem. W stosunku do dzieci są bardzo opiekuńcze i czułe – nie wykazują w stosunku do nich żadnej agresji i kochają je z całego swojego psiego serca. Osoby, chcące posiadać w domu rasowego fryzjerskiego psa wodnego, muszą się liczyć z koniecznością eksportu czworonoga z zagranicy i wydatkiem rzędu 4 tysięcy złotych.

Zdrowie

Fryzyjskie psy wodne pozbawione są jakichkolwiek chorób czy przypadłości dziedzicznych. Jest to rasa generalnie zdrowa, doskwierać jej może jedynie dysplazja stawu biodrowego oraz rzadziej – epilepsja. Ilość wymaganych zabiegów pielęgnacyjnych jest niewielka: w zupełności wystarcza regularne czyszczenie uszu oraz szczotkowanie. Jak już wspomniano, watterhoundy wymagają sporej dawki ruchu (w tym spacerów) i gier na świeżym powietrzu.